|
DigiBreet | 3 februari 2024
Voor, door en over de vrijwilligers van het Honig Breethuis
|
|
|
|
|
|
In deze aflevering van DigiBreet blikt Hanneke Postmus terug op haar lange tijd bij het Honig Breethuis en stellen twee nieuwe vrijwilligers zich voor.
|
|
Ken je mensen die onze ploeg willen komen versterken of heb je een bijdrage voor DigiBreet? Laat het Ella of Loes weten!
|
|
|
|
|
Uit huis: Hanneke Postmus
Hanneke, die onlangs afscheid van ons nam, staat stil bij haar 'loopbaan' bij het Honig Breethuis. Aanvankelijk als gastvrouw en later als intermediair tussen de vrijwilligers en het bestuur.
|
Toen
‘Voor zover ik heb kunnen nagaan was het op een jaarvergadering van de Vereniging tot Instandhouding en Uitbreiding van de Zaanlandsche Oudheidkundige Verzameling van Jacob Honig Janszn. Jr. dat ik me meldde als vrijwilliger-gastvrouw in 1999. Die werd gehouden op een bovenverdieping van het gemeentearchief in Koog. Ik was al een aantal jaren lid van die vereniging ‘met de lange naam’.
Corrie en Henk de Wit waren de bewoners-huismeesters-rondleiders en ontvingen bezoekers, niet op zaterdag en maandag, maar wel op de andere dagen. Zij wilden graag assistentie, vooral omdat het huis budgetneutraal moest functioneren volgens de gemeente. En Henk kreeg een taak met betrekking tot de collectie in het nieuwe Zaans Museum.
Anna van Splunteren leidde ook rond en stond bekend om haar ‘annekedotes’: leuke verhaaltjes met een kern van waarheid, maar soms met een beetje geschiedvervalsing. Leonore Olde zat in het bestuur dat verder uit alleen mannen bestond.
Gerda Bas was de eerste vrijwilliger die dienstdeed(?). Zij was al bezig in het Uurwerkmuseum en werd door Pier van Leeuwen, conservator aldaar, gevraagd om ook in het Honig Breethuis te komen helpen. Pier had samen met Alice van Diepen de Zaanlandse Oudheidkamer veranderd in het Honig Breethuis.
We waren met ongeveer tien vrouwen die maandelijks bij elkaar kwamen om het rooster rond te maken. We deden minimaal twee keer per maand een ochtend- of middagdienst. Alleen, omdat meestal Corrie of Henk wel aanwezig was om eventuele drukte te helpen opvangen.
Meestal was ik er op donderdagmiddag van 1 tot 4 uur met een tas vol schriften die ik riant kon nakijken in de Zaankamer, tenzij er bezoek kwam natuurlijk.
Na een tijdje werd ik gevraagd door Piet Middelhoven, voorzitter, om Leonore in het bestuur op te volgen als secretaresse. Daar voelde ik niets voor in die functie. Wel leek het me nuttig als er een tussenpersoon zou komen in het bestuur die het contact tussen vrijwilligers en bestuur op zich zou nemen. Dat stelde ik voor en het werd aangenomen. Maar hoe moest het dan met de notulen van de bestuursvergaderingen? Nou, gewoon: alle bestuursleden maakten om beurten een verslag en we gingen op zoek naar iemand die de functie wel op zich wilde nemen!
Dat werd Erica Brouwer-Spits, een vriendin van Leonore, die intussen als gastvrouw was begonnen en de vrijwilligersvergaderingen notuleerde. Na haar kwam Wikje van Ritbergen.
Na negen jaar ging ik volgens het rooster van aftreden uit het bestuur en besloot als ‘gewoon’ vrijwilligster door te gaan. Ik had het zo naar mijn zin in het huis, vond rondleiden, ook van groepen, erg leuk, voelde me altijd erg thuis bij de collegavrijwilligers. Onze oudste dochter Maaike vroeg me of dat wel verstandig was. Zou ik mijn opvolgster, Fenny Jonker, niet in de weg lopen of me gaan ergeren aan dingen die ongetwijfeld anders zouden gaan? Ik was gewaarschuwd en heb mijn best gedaan dat niet te laten gebeuren. Volgens Fenny is dat aardig gelukt.
|
Nu
Veel is er anders geworden. De wereld is digitaal geworden. Ook veel, in verband met de organisatie in het Honig Breethuis, is digitaal geworden en ik ben oud geworden, gelukkig gezond en met een nieuwe heup. Er zijn nog niet veel dingen die me echt belemmeren bij het rondleiden, maar soms moet ik wel zoeken naar namen of woorden, die even later wel weer boven komen. Bovendien merkte ik een paar jaar geleden (alweer) dat ik er niet veel zin meer in had om een hele middag werkeloos aanwezig te zijn. Maar het werd goed gevonden als ik toch als vrijwilliger op de lijst bleef staan. Ik was me ‘aan het losweken’ zoals ik het stiekem noemde. En op de voorlaatste vergadering van 3 november heb ik aangegeven ‘los’ te zijn op het ‘toppunt van mijn kunnen’. Grapje!
Op 5 november zat Ella omhoog en deed ik toch nog een dienst, samen met Dennis. Wat hebben we goed zitten praten en wat was het rondleiden weer leuk! Ik denk al met al dat ik af en toe met wat nostalgie terug zal kijken en het Honig Breethuis met alle mensen best een beetje zal missen.
Ik hoop dat er genoeg enthousiaste mensen beschikbaar zullen blijven om het Honig Breethuis op een goede en moderne manier te blijven runnen. Daar zijn al mooie voorbeelden van!
Tot slot wens ik eenieder succes met alle inspanningen voor het huis, veel plezier en tot ziens!
|
19 januari 2024,
Hanneke Postmus
|
|
|
|
|
|
In huis: Peter Oldeman
|
|
Mijn naam is Peter Oldeman. Opgegroeid in Haarlem. Begonnen aan carrière met een hts-bouwkunde diploma op zak in 1982. Daarna veel projectwerk gedaan bij ingenieursbureaus zoals Tebodin, Fluor, Ests (Hoogovens). Ik werk sinds 1990 bij Esa in Noordwijk. Ik doe daar de projectplanning voor ontwerp, bouw en gebruik van satellieten. Tot volgend jaar zomer wil ik doorgaan met betaald werk. Daarna lijkt het me leuk om met cultureel erfgoed bezig te zijn!
|
|
Ik woon afwisselend op mijn appartement in Amsterdam aan het Singel, maar ben ook veel in Purmerend Weidevenne waar mijn partner woont. Wat ligt het Honig Breethuis daar mooi tussenin. Vanaf oktober ben ik samen met Judith en Floor al voor enkele klussen in het pand aan het werk geweest. Door de geschiedenis, de sfeer en de locatie ben ik elke keer weer blij als ik naar binnen loop! Mijn plan is om voorlopig twee keer per maand in het Honig Breethuis te zijn (maandag- of vrijdagochtend) en natuurlijk op de avonden als nodig.
|
|
In huis: Clara de Groot
|
|
Mijn naam is Clara (Carla) de Groot, ik ben 60 jaar en woon in Zaandam samen met mijn echtgenoot Cor en zoon Jos. Al vele jaren doe ik in het winterseizoen vrijwilligerswerk in sporthal De Struyck en heb ik daardoor ruimte om buiten het winterseizoen iets anders te doen. Ik heb altijd in de Zaanstreek gewoond en de geschiedenis heeft mij altijd geboeid. Veel dingen van vroeger weet ik nog en ik vind het leuk om mensen daarover te vertellen. Als gids in het Honig Breethuis kan ik het verhaal van de Zaanse industrie en zijn bewoners vertellen, zowel de kant van de welvaart als de kant van de arbeiders. Een tijdbeeld en de ontwikkeling van de papierindustrie werkt door tot op de dag van vandaag.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
